We zijn weer terug
Door: Rob
Blijf op de hoogte en volg Back
18 Juli 2016 | Verenigde Staten, Estes Park
De Noorderzon schijnt al op onze pannetjes als we 's ochtends heel vroeg vertrekken uit Denver. De stuurtjes zitten weer vast en de tankjes en buikjes weer vol. Hup we gaan, want er is een hoop te doen de eerste dag. Onderweg naar de kuipbaan van Nascar kreeg de motor van Jan een complete revisie van het elektrisch gedeelte. Het zou aan de bobine liggen, dus kreeg hij een nieuwe. Helaas dus contactpuntjes en condesator vervangen. Nog niet. Dan maar een nieuwe accu. Zo … gefixt en gauw doorrijden want we zijn al laat. Dat werd nog later omdat we het circuit niet konden vinden, terwijl we er 2 keer vlak langs reden. Maar dat weet je pas achteraf. Het bezoek viel wat tegen. Na een paar rondjes over de kuipbaan, een paar biertjes bij de local Harley-dealer, een lunch en wat regen, op naar de Elk Meadow Lodge & Resort in Estes Park, Colorado. Ik noem dat adres voor degene die als laatste mijn tent heeft geleend. De ritsen kapot, dus niet meer water dicht. Het was die nacht ook nog eens stervens koud. Als je hem nog eens wilt lenen. Dat kan, want de tent staat er nog steeds. Weet ik zeker. Er is een wet in Colorado: van andermans spulltjes blijf je af.
We werden in de receptie opgewacht door een stevige dame, vermoedelijk met een Oostduiste achtergrond. Kapseltje als een Duitse helm en zie ik nou een klein snorretje komen? Weet ik niet zeker want ik heb mijn bril niet op. De groet met het armpje was zeker herkenbaar. Op onze vraag of er nog een plekkie vrij was voor 10 leuke gasten, kregen we iets wat leek op een kruisverhoor. Nou dan gaat ie lekker. Per plaats konden we 1 tent opzetten voor $ 45 per plek. Camp-rules. We zijn met zijn tienen en ieder een eigen tent, maar even snel rekenen en dan kom je op een bedrag waarvoor we net zo goed in het Hilton een paar suites konden afhuren. En toevallig hadden we geen Toni Boltini-tent bij ons. Ja, dat zou voordeling zijn. Dus ik zeg; doe maar vijf plaatsen, dan slapen we wel met wat meer in 1 tentje. Lepeltje, lepeltje, lekker knus. De aangewezen plaatsen hadden geen nummer, waren niet afgebakend en zo groot als een voetbalveld. In no-time stonden er 7 tentjes, terwijl ik nog zo gezegd had, maximaal 5. Maar je kent ze die jongens, luisteren? Ho maar. De meisjes thuis kunnen er vast over meepraten. Ik heb bijna met ze te doen, maar Camp-rules; my Ass!
Ton had zijn tent nog niet staan want zijn motor liep niet zo lekker. Er was iets en dat zou niet kunnen want hij had hem totaal gereviseerd voor vertrek. Ik vroeg nog voor de grap of hij Benno er wel naar had laten kijken, maar dat werd niet gewaardeerd. Serieus probleempje dus. Na een snelle check van de vitale delen, was de diagnose een mankement met het oliebadfilter. Benno en Ton keken elkaar een met een blijk van dat is raar en ik kreeg even de indruk dat ze met de handen in hun h... kale koppen zaten. Nou dan toch maar eens dat filter open maken. Niemand had het nog ooit van binnen gezien, dus dat wil wat zeggen. En ja hoor, waar 2 cm olie hoort te zitten, kwam een flinke plons water uit. Probleem opgelost. Wel goed voor een appendix in the maintenance manual WLA en WLC models met een eervolle vermelding voor Ton en Benno: Check elke 70 jaar de inhoud van je luchtfilter en verwijder alles anders dan 2 cm olie. Zo en nu lekker eten en pitten want we zijn kapot.
De volgende dag is iedereen al vroeg op. Na een heerlijk ontbijtje begint de rit door de Rocky Mountans. De machines lopen geweldig de wegen en de omgeving zijn prachtig. Zo wil je elke dag wel naar je werk gaan. Als je werk hebt dan natuurlijk. Het weer is prachtig en de sfeer in het groepje uitstekend. Net als de vorige keer bleek Chiel uit te blinken in het spelletje wie er het eerst boven is. Als hij voor de zoveelste keer voorbij komt, krijgen wij zoiets van ja joh nou weten we het wel. Maar dan heb je Hugo nog. De jongste van ons allemaal en voor hem is het nieuw. Die knalt achter Chiel aan en soms zelfs voorbij. En dan gaat dat neusje de lucht in, duimpje onder de oksel, maar dan!?! Tja dan komt Gerard, ook voor het eerst, maar met een 1200 (voor leken een veel zwaardere motor, dus sterker en sneller) voorbij alsof de rest stistaat. Zo de pikpaaltjes zijn weer gezet. En Kees en Eric dan? Die zijn toch ook voor het eerst mee en hebben nog veel nieuwere en nog snellere biken. Tja, maar die krijg je niet gek, die blijven rustig rijden en doen niet aan die gekheid. Je hebt immers altijd baas boven baas.
Zo, nou moet ik gaan want Benno zit naast me (haast maar niet heuen) De rest komt later.
We werden in de receptie opgewacht door een stevige dame, vermoedelijk met een Oostduiste achtergrond. Kapseltje als een Duitse helm en zie ik nou een klein snorretje komen? Weet ik niet zeker want ik heb mijn bril niet op. De groet met het armpje was zeker herkenbaar. Op onze vraag of er nog een plekkie vrij was voor 10 leuke gasten, kregen we iets wat leek op een kruisverhoor. Nou dan gaat ie lekker. Per plaats konden we 1 tent opzetten voor $ 45 per plek. Camp-rules. We zijn met zijn tienen en ieder een eigen tent, maar even snel rekenen en dan kom je op een bedrag waarvoor we net zo goed in het Hilton een paar suites konden afhuren. En toevallig hadden we geen Toni Boltini-tent bij ons. Ja, dat zou voordeling zijn. Dus ik zeg; doe maar vijf plaatsen, dan slapen we wel met wat meer in 1 tentje. Lepeltje, lepeltje, lekker knus. De aangewezen plaatsen hadden geen nummer, waren niet afgebakend en zo groot als een voetbalveld. In no-time stonden er 7 tentjes, terwijl ik nog zo gezegd had, maximaal 5. Maar je kent ze die jongens, luisteren? Ho maar. De meisjes thuis kunnen er vast over meepraten. Ik heb bijna met ze te doen, maar Camp-rules; my Ass!
Ton had zijn tent nog niet staan want zijn motor liep niet zo lekker. Er was iets en dat zou niet kunnen want hij had hem totaal gereviseerd voor vertrek. Ik vroeg nog voor de grap of hij Benno er wel naar had laten kijken, maar dat werd niet gewaardeerd. Serieus probleempje dus. Na een snelle check van de vitale delen, was de diagnose een mankement met het oliebadfilter. Benno en Ton keken elkaar een met een blijk van dat is raar en ik kreeg even de indruk dat ze met de handen in hun h... kale koppen zaten. Nou dan toch maar eens dat filter open maken. Niemand had het nog ooit van binnen gezien, dus dat wil wat zeggen. En ja hoor, waar 2 cm olie hoort te zitten, kwam een flinke plons water uit. Probleem opgelost. Wel goed voor een appendix in the maintenance manual WLA en WLC models met een eervolle vermelding voor Ton en Benno: Check elke 70 jaar de inhoud van je luchtfilter en verwijder alles anders dan 2 cm olie. Zo en nu lekker eten en pitten want we zijn kapot.
De volgende dag is iedereen al vroeg op. Na een heerlijk ontbijtje begint de rit door de Rocky Mountans. De machines lopen geweldig de wegen en de omgeving zijn prachtig. Zo wil je elke dag wel naar je werk gaan. Als je werk hebt dan natuurlijk. Het weer is prachtig en de sfeer in het groepje uitstekend. Net als de vorige keer bleek Chiel uit te blinken in het spelletje wie er het eerst boven is. Als hij voor de zoveelste keer voorbij komt, krijgen wij zoiets van ja joh nou weten we het wel. Maar dan heb je Hugo nog. De jongste van ons allemaal en voor hem is het nieuw. Die knalt achter Chiel aan en soms zelfs voorbij. En dan gaat dat neusje de lucht in, duimpje onder de oksel, maar dan!?! Tja dan komt Gerard, ook voor het eerst, maar met een 1200 (voor leken een veel zwaardere motor, dus sterker en sneller) voorbij alsof de rest stistaat. Zo de pikpaaltjes zijn weer gezet. En Kees en Eric dan? Die zijn toch ook voor het eerst mee en hebben nog veel nieuwere en nog snellere biken. Tja, maar die krijg je niet gek, die blijven rustig rijden en doen niet aan die gekheid. Je hebt immers altijd baas boven baas.
Zo, nou moet ik gaan want Benno zit naast me (haast maar niet heuen) De rest komt later.
-
18 Juli 2016 - 17:59
Conny:
Top verslag! -
18 Juli 2016 - 18:07
Harry:
Komt nog wel meer tekst om te lachen denk ik zo,heerlijk om jullie te volgen mannen,veel plezier -
18 Juli 2016 - 21:11
Coby:
Fijn Rob, weer een leuk verslag zoals we gewend zijn van jou! heerlijk je heb weer je best gedaan schitterend! Jammer Jan deze keer kan je niet opscheppen dat je motor het zo goed is,hopelijk blijft het hier bij.
Groetjes allemaal!
-
18 Juli 2016 - 22:12
Theo En Arda:
Geweldig verslag, Rob, weer met heel veel plezier gelezen !!!!!
Mannen, een geweldige reis toegewenst. -
19 Juli 2016 - 09:23
Anita:
Heerlijk verslag. Met plezier gelezen. Goede en veilige reis verder. -
27 Juli 2016 - 17:13
Ma:
Ben jullie reisverslag aan het lezen.
Heel erg goed, ook met jou?Groetjes Ma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
