Ieder nadeel heb z'n voordeel
Door: Rob
Blijf op de hoogte en volg Back
20 Juli 2016 | Verenigde Staten, Lander
Waar waren we gebleven? Nou in Lander Wyoming waren we gebleven. Al 2 dagen terwijl de stop in Cody gepland was. Mijn motor hield er mee op en we moeten op onderdeeltjes uit New York wachten. Heb ik weer. Er zijn van die dagen dat alles tegen zit. Heb ik wel vaker. Enfin, net toen we lekker reden na een bezoekje voor olie aan de local Harley-dealer, kapte mijn fiestje ermee. We stonden op een slecht plekkie en toen de eerste gieren boven ons begonnen te cirkelen, wisten we dat we snel moesten handelen. Terugslepen naar McDonalds, een super stek voor goede communicatie, en door naar de dealer. En dat bleek geen foute beslissing.
Jeff ‘Strokers’ Martin is een geweldige manager. Hij haalde mijn motor op en terwijl wij terug reden, regelde hij een plek op de brug in zijn werkplaats, een monteur (was niet nodig dus afgebeld. Maar toch), activeerde een netwerk voor de zoektocht naar onderdelen, wist een motel om te slapen te regelen en onder het genot van een koud biertje werden plannen gemaakt voor de volgende dag en de bestelling van de parts. Het bleek iets met de ontsteking te zijn wat Benno en Ton (toch goed voor een kleine 100 jaar ervaring) nog nooit hadden meegemaakt. Pfff das een pak van mijn hart, maar wat nu? Nou Jeff wist wel iets. Morgen een mooie tocht maken in de omgeving, goudmijntje kijken, hot spots bezichtigen, biertje na afloop. Ik kreeg een motor en Jeff was de gids. My God, what a plan and everybody's happy.
De volgende dag stond er een Road King voor me klaar met alles erop en eraan. Klein detail was de support sticker voor de Denver Hell’s Angels (in plaats van een slot). Kon ik eindelijk eens ervaren hoe de Oostrom-gang (Road King rijdende broerjes uit Vleuten red.) altijd op pad gaat. Nou dat is wat, kon ik ook eens de jongens voorbij. We stopten bij een prachtig meertje, hoog in de bergen. Serene rust, kabbelend helder water, glooiend landschap met bomen en de bergen erachter. Als het Walhalla bestaat dan zijn wij er geweest. Een prachtige vlinder deed me denken aan Paul, verstoord door een plons van een steen die Chiel in het water gooide. Gelijk stront met 2 vissers want that was not done. Ik vond het wat overtrokken in tegenstelling tot de rest van de groep. Behalve Chiel dan die wel netjes sorry zei. Kous af, lekker door naar de lunch over een stoffig grindpad. En dat is wel anders met zo’n zware fiets, zonder skitplate en geleend van een ander.
We hebben een geweldige dag beleefd. Het gaat enorm goed met de hele club. Juist bij tegenslag komen die dingen naar boven. ‘s Avonds aan de bar was het sfeertje super, geen gezeur. Mijn motor is bijna klaar, maar nu moet er ook nog een nieuwe ketting om. Hoe kan dat nou? Die is pas vervangen en dan voel ik me toch een beetje genaaid. Oh, nu ik het toch over naaien heb, moet ik direct aan Elize denken, die heel keurig binnenzekken in mijn jasje heeft genaaid. En in dat jasje zit mijn hele hebben en houden, mijn leven. Mijn pas, poen, pillen, pen en papier, pinpassen, pakje peuken, portemonaie en tenslotte Punte zelf. Gekregen van Peter, Paulien heeft gezocht. Ik heb de pee in, als ik ‘m niet aan heb, snap je. Bedankt alle drie!! Zo, we kunnen weer gaan, de reparatie is klaar. Jeff super bedankt en volgende keer weer meer over de jongens. Beloof ik.
Jeff ‘Strokers’ Martin is een geweldige manager. Hij haalde mijn motor op en terwijl wij terug reden, regelde hij een plek op de brug in zijn werkplaats, een monteur (was niet nodig dus afgebeld. Maar toch), activeerde een netwerk voor de zoektocht naar onderdelen, wist een motel om te slapen te regelen en onder het genot van een koud biertje werden plannen gemaakt voor de volgende dag en de bestelling van de parts. Het bleek iets met de ontsteking te zijn wat Benno en Ton (toch goed voor een kleine 100 jaar ervaring) nog nooit hadden meegemaakt. Pfff das een pak van mijn hart, maar wat nu? Nou Jeff wist wel iets. Morgen een mooie tocht maken in de omgeving, goudmijntje kijken, hot spots bezichtigen, biertje na afloop. Ik kreeg een motor en Jeff was de gids. My God, what a plan and everybody's happy.
De volgende dag stond er een Road King voor me klaar met alles erop en eraan. Klein detail was de support sticker voor de Denver Hell’s Angels (in plaats van een slot). Kon ik eindelijk eens ervaren hoe de Oostrom-gang (Road King rijdende broerjes uit Vleuten red.) altijd op pad gaat. Nou dat is wat, kon ik ook eens de jongens voorbij. We stopten bij een prachtig meertje, hoog in de bergen. Serene rust, kabbelend helder water, glooiend landschap met bomen en de bergen erachter. Als het Walhalla bestaat dan zijn wij er geweest. Een prachtige vlinder deed me denken aan Paul, verstoord door een plons van een steen die Chiel in het water gooide. Gelijk stront met 2 vissers want that was not done. Ik vond het wat overtrokken in tegenstelling tot de rest van de groep. Behalve Chiel dan die wel netjes sorry zei. Kous af, lekker door naar de lunch over een stoffig grindpad. En dat is wel anders met zo’n zware fiets, zonder skitplate en geleend van een ander.
We hebben een geweldige dag beleefd. Het gaat enorm goed met de hele club. Juist bij tegenslag komen die dingen naar boven. ‘s Avonds aan de bar was het sfeertje super, geen gezeur. Mijn motor is bijna klaar, maar nu moet er ook nog een nieuwe ketting om. Hoe kan dat nou? Die is pas vervangen en dan voel ik me toch een beetje genaaid. Oh, nu ik het toch over naaien heb, moet ik direct aan Elize denken, die heel keurig binnenzekken in mijn jasje heeft genaaid. En in dat jasje zit mijn hele hebben en houden, mijn leven. Mijn pas, poen, pillen, pen en papier, pinpassen, pakje peuken, portemonaie en tenslotte Punte zelf. Gekregen van Peter, Paulien heeft gezocht. Ik heb de pee in, als ik ‘m niet aan heb, snap je. Bedankt alle drie!! Zo, we kunnen weer gaan, de reparatie is klaar. Jeff super bedankt en volgende keer weer meer over de jongens. Beloof ik.
-
23 Juli 2016 - 07:29
Yvonne:
Wat een pech, maar levert weer een mooi verhaal op. Xx -
23 Juli 2016 - 11:22
Coby:
Fijn weer even een uitgebreid verslag! En dat met de foto erbij is het net of we er een beetje bij zijn, en ook de foto,s op Facebook zijn geweldig!Bedankt voor het moois wat jullie met ons willen delen,Groetjes Coby -
23 Juli 2016 - 19:02
George Cornelis:
Well done, boys. En weer verdere............. -
25 Juli 2016 - 11:42
Lilian En Frank:
Hee Jongens, wat een pech, maar zoals Rob altijd zei tijdens de vakantie in Canada (1980!): "Life is rough in the mountains." Gelukkig kon snel het gas er weer op. Op naar het volgende avontuur...!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
